Nieuwe stedenbouwkundige verordeningen

Wat zijn de stedenbouwkundige verordeningen? 

Begin deze legislatuur werd beslist om gebruik te maken van het aanbod van de provincie Vlaams-Brabant om een ruimtelijk uitvoeringsplan op te stellen, met de nodige professionele begeleiding en steun vanuit de provinciale diensten. De uiteindelijke bedoeling van dit project is het voorzien van een ruimtelijk instrumentarium dat wettelijke kracht heeft. Een helder kader dat iedereen dezelfde rechten en plichten geeft binnen een specifiek afgelijnd woongebied. Zonder een dergelijk kader is het voor de gemeentelijke diensten moeilijk werken, want alle adviezen, alle stedenbouwkundige voorwaarden, alle principes van goede ruimtelijke ordening kunnen ten allen tijde juridisch aangevochten worden en bieden geen zekerheid. 

Een toestand die in het verleden tot vele bouwvergunningen heeft geleid waar men zich vandaag van afvraagt hoe dit mogelijk was en die tot op heden, als het om de maximalisatie van verkoopbare oppervlakte gaat, steevast als referentie worden aangehaald. Zowat in elke straat, elke wijk kan men dergelijke stedenbouwkundig “onverklaarbare” voorbeelden uit het verleden terugvinden. Om hiermee komaf te maken was het nodig om de beleidsmatig gewenste ontwikkelingen te bepalen, vervolgens de afbakening van de woongebieden te bepalen en tenslotte per type woongebied de concrete afmetingen en oppervlakten van woningen en andere constructies in woongebied in verordeningen om te zetten. Dit is wat we gedaan hebben en waar deze verordeningen het sluitstuk van zijn.

Discussie over kavelbreedte

Coalitiepartner CD&V heeft ondertussen duidelijk gemaakt dat zij een andere visie hebben over de nieuwe kavelbreedte. Er is nochtans gezocht naar een compromis, maar CD&V kon zich niet vinden in een kavelbreedte van 17,5m. Het verschil in bebouwbare kavels tussen het CD&V standpunt van 17m en dat van N-VA en Groen scheelt amper 25 woningen. De 250 woningen waarover sprake is een theoretisch maximum dat mogelijks in de loop van de komende 10 tot 20 jaar zou kunnen worden verkaveld. Daarnaast kampt Tervuren al jaren met een veel grotere vraag dan aanbod. De extra kavels die CD&V zou willen creëren zal daardoor amper een effect hebben op de prijs. 

Behoud van het landelijk karakter

Wat hier echt op het spel staat is het landelijk karakter van onze gemeente. Bij het behoud van de huidige kavelbreedte van 14m, waar het kartel Voor Tervuren voor pleit, zal onze gemeente verder verdichten en worden linten ongeremd volgebouwd, terwijl het opzet van de hele oefening net was om dit te vermijden. Het behoud van de huidige kavelbreedte komt wellicht een beperkt aantal eigenaars ten goede, maar niet de in het beleidsakkoord bedoelde doelgroepen, en al zeker niet het bewaren van het landelijk karakter van onze gemeente. 

Onze gemeente staat immers onder zeer grote bevolkingsdruk. Een continue stroom van mensen die in de groene Vlaamse rand willen komen wonen om de stad te ontvluchten of te vermijden. Maar hoe meer mensen in Tervuren komen wonen, hoe meer er gebouwd wordt, hoe meer verdichting, hoe meer verharding en hoe minder groen en landelijk Tervuren wordt. Als we verder blijven vergunningen uitreiken volgens de huidige ongeschreven regels, dan is er tegen 2050 geen enkele landelijk ogende straat over, en krijgen we alleen nog zeer dichtgebouwde linten tussen elke dorpskern. De verordeningen zijn dan ook een noodzaak om het landelijk karakter dat onze gemeente nog rest te vrijwaren. 

N-VA weet dat dit geen gemakkelijke beleidskeuze is, maar een noodzakelijke en consequente keuze voor wie begaan is met de lange termijn en voor wie begaan is met het Tervuren dat we nalaten aan de volgende generaties.